Bij spoed: 112
Geen spoed: 0900-8844

Blog: 'Ik voelde de druk van die ontploffing'

'Met Kerst, tijdens de nachtdienst was ineens die enorme knal. Daarna was het muisstil. Ik hoorde niets meer, ondanks mijn gehoorbescherming en ik was totaal de weg kwijt.'

ontploffing Cobra

'Tot ik me realiseerde dat vlakbij een Cobra 6 was ontploft. Ik stond in de buurt van de ME terwijl het die avond steeds grimmiger werd. Mijn collega’s waren al dagen op de been, omdat er signalen van ordeverstoringen waren en het steeds onrustig bleef.

Langzaam kwam het geluid in mijn oor weer terug, maar daarbij hoorde ik ook constant gesuis en een piep. Ik was daarna echt even in de war. Vóór mijn carrière als hoofdagent was ik veertien jaar lang beroepsmilitair, met missies in landen als Irak en Afghanistan. Over de hele wereld diende ik de veiligheid. Ik kon niet geloven dat dit hier, in een dorpje in Nederland, gebeurde. Ik maakte me ook zorgen om de studenten die bij ons waren. Ik zou niet willen dat ze het beeld kregen dat dit een doorsnee zaterdagavond was.

Het zware vuurwerk waarmee ik was bestookt, ontplofte op slechts een meter afstand. Dat het zo dichtbij was, zag ik pas later terug via bodycam-beelden. Ik heb geluk gehad, want het had heel anders kunnen aflopen, want een Cobra 6 kan dodelijk zijn.

Het oorsuizen en de piep hielden gelukkig niet lang aan. Een dag later waren de meeste klachten alweer weg. ‘Ik heb de druk van de ontploffing gevoeld. Stukken van het vuurwerk sloegen tegen mijn vest. Maar die knal… Die maakte indruk. Het is toch absurd dat mensen zwaar vuurwerk naar ons gooien? Ik kan er echt niet bij dat ze dat doen en ons bij wijze van spreken de volgende dag de politie weer bellen, omdat hun moeder moet worden gereanimeerd.

Ik was erg te spreken over de steun die ik van mijn chefs en teamgenoten kreeg. Ze vroegen me hoe het ging. En of ik naar de dokter moest. Ik kreeg hulp bij het invullen van alle formulieren. Vanuit allerlei kanten werd hulp aangeboden. Het zijn vaak die kleine dingen die het verschil voor mij maken.

De dader werd na de vuurwerkworp snel opgepakt. Hij kreeg een straf van 240 dagen cel (waarvan 223 voorwaardelijk). Daarnaast moet hij een werkstraf van 180 uur uitvoeren. Het betekende dat hij de rest van de kerstdagen en de jaarwisseling achter de dikke deur doorbracht.

Tijdens de jaarwisseling had ik weer dienst. Die verliep naar mijn mening relatief rustig. Of dat mede komt doordat de gooier vastzat? Ik denk wel dat dit staaltje snelrecht een duidelijk signaal afgaf, waardoor mensen zich rustiger hielden. Dit soort zaken zijn vaak lastig te bewijzen. Het is donker. Je ziet niet wie gooit. Dat we toch hebben kunnen bewijzen dat onze verdachte dit had gedaan, is mooi. Ik hoop dat ik die dader ooit nog eens tegenkom. Ik zou hem willen vragen of hij van zijn actie heeft geleerd.’