Blog: De achtervolging

Ik rijd met mijn collega Jesper door ons werkgebied. Van de centralist krijgen wij te horen dat collega’s op de snelweg een Mercedes achtervolgen. Die is gestolen van een diplomaat en de bestuurder rijdt met meer dan 240 km per uur onze kant op. De collega’s kunnen hem niet bijhouden en de auto verdwijnt steeds uit het zicht.

Jesper en ik zijn gunstig gepositioneerd en rijden snel naar de oprit van de snelweg. In de verte horen we het zware motorgeluid van een auto die ons met hoge snelheid nadert. Ik trap het gas vol in van onze opvallende politieauto, maar de Mercedes komt ons al met grote snelheid voorbij scheuren.

Dan neemt de Mercedes de afrit en rijdt een van de duurste dorpen van Nederland binnen. Veel vrijstaande huizen. Haakse bochten. Stille kruisingen. Gelukkig weten wij de weg. Jesper geeft iedere keer positie door aan de overige collega’s. We laten ons niet verleiden om zo idioot hard te rijden als de bestuurder van de Mercedes doet.

Als we horen dat de Mercedes weer richting de snelweg rijdt, hoor ik een collega over de portofoon zeggen: “Ik kan met mijn politieauto de weg naar de snelweg blokkeren, alleen lukt het me niet om de hele weg af te zetten”.

Net als mijn collega de melding heeft gedaan, komt de Mercedes al met hoge snelheid op hem af. Het lijkt of de bestuurder de politieauto volledig in de flank wil rammen. Omdat de snelheid zo hoog ligt, rent mijn collega voor zijn leven de politieauto uit. In een fractie van een seconde is de Mercedes hem op een paar meter genaderd. Hij springt weg en ziet de Mercedes de achterkant van zijn politieauto rammen. Door de hoge snelheid draait de politieauto om zijn as en de openslaande deur schampt langs de heup van de collega. Hij wordt weggeslingerd en smakt een paar meter verderop tegen het asfalt.

Jesper en ik komen als eerste aanrijden en zien dat de Mercedes tot stilstand is gekomen. De rook komt onder de motorkap vandaan en de twee inzittenden zijn al weggevlucht. Terwijl de hondengeleiders, die meededen met de achtervolging, hun honden de sporen geven, loop ik naar de collega die versuft op de grond zit, niet wetende wat hem allemaal is overkomen.

In de verte tilt de hondengeleider zijn hond over het hek van een vrijstaand huis, waarna het beest blaffend en rennend naar zijn doel spurt. Iemand roept: ‘Politie u bent aangehouden. Maak u bekend of ik zet de hond in’. Na een hoop geschreeuw van de verdachte en gegrom van de hond is één verdachte aangehouden. De andere hond heeft een tweede verdachte getraceerd en ook deze wordt aangehouden.

De verdachten zijn voorgeleid, de auto’s zijn total loss. De gewonde collega is het revalidatieproces ingegaan. Hij is nooit meer helemaal de oude geworden, maar heeft uiteindelijk zijn werk weer kunnen hervatten. Onze dienst was nog maar net begonnen…..