Blog: Boot op de keien

De nacht is nog jong in het havengebied als we worden opgeroepen. In de monding van de haven is een plezierjacht vastgelopen. Of wij er even met een politieboot naartoe willen varen. We zitten nog in de auto, maar hebben wel een boot in de haven klaarliggen.

Bij aankomst doen we ons droogpak aan en reddingsvest om, starten de motor en varen de haven uit. Er is geen maan te zien. Het is aardedonker en we zien geen hand voor ogen. Mijn collega ziet niets en stuurt op mijn aanwijzingen. Gelukkig zijn we bekend in dit gebied en weten we dat we direct moeten oversteken omdat er in het midden van het water een zandbank ligt.

Er liggen een paar boeien, maar niets is verlicht. Dichtbij de plaats waar we moeten zijn lopen een stuk of zes vaargeulen met zandbanken ertussen. Opletten dus. We moeten de grote gele boei rechts houden, dan varen we goed. Maar waar ligt die? Op de waterkaart zie ik dat we er bijna moeten zijn. Ik meld het mijn collega. Dan varen we plotseling rakelings langs de boei. We schrikken ons rot, maar gelukkig loopt het goed af.

Dan zien we in de verte de verlichting van de stad en we naderen de monding van de haven. Daar zien we een oud klein jachtje dat met de boeg op de keien vastligt. Hoe komt die boot hier nou terecht?

Op de kade staan de collega’s van de stad. Ze kunnen niet bij het jachtje komen, dus varen we er naartoe. Er komen twee mensen uit de stuurhut naar buiten. Het is een lange slungelige man en naast hem staat een bijzonder kleine man. Het kleintje is kennelijk de kapitein en zegt een stuurfout te hebben gemaakt. We spreken af om met onze trossen een poging te wagen om het jachtje vlot te trekken, zodat het loskomt van de keien.

We doen drie pogingen maar het water is dusdanig gezakt dat het jachtje muurvast ligt. Ik ga aan boord om het verhaal van de mannen aan te horen. Ze hebben verderop in de haven het jachtje gekocht en wilden een tocht maken. Ze blijken beiden nog nooit te hebben gevaren. Ze staan me wat schaapachtig aan te kijken en hebben geen flauw idee hoe een boot werkt of welke koers ze moeten varen. En dan is het ook nog nacht en pikkedonker.

Ze hebben de gegevens van de verkoper. Ik bel met het bedrijf en er neemt zowaar iemand op. De verkoper van de boot bevestigt het verhaal. Kennelijk had hij de mannen ook afgeraden om zonder enige kennis te gaan varen. Compleet onverantwoord.

We werpen een tros van de boot en vragen onze collega’s of ze die willen vastmaken aan de bolder op de kade. Zodra het licht wordt zal het water weer gaan stijgen en komt het jachtje vanzelf los.

Voor de zekerheid geven we de mannen een vaarverbod. De kleine geeft toe dat het eigenlijk wel een stom plan van ze was. Hij gaat zijn oom bellen, die heeft ook een boot en hij zal vragen of hij het jachtje wil overvaren.

Dat lijkt ons ook een beter plan. We gaan terug naar onze haven. Inmiddels is de maan zichtbaar geworden en kunnen we weer wat zien. Veilig huiswaarts.